ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
تأثیرپذیرى هنر موسیقى ایران از هنر آشور، تا دوران کوروش هخامنشى ادامه داشته است. در دوران هخامنشی، موسیقى در قالب موسیقى مذهبی، موسیقى رزمى و موسیقى بزمى اجراء مىشده است. موسیقى مذهبى یا گاتها با سرود و آهنگ مخصوص خود اجراء مىشده است. سنت گاتخوانى هنوز در میان موبدان زرتشتى کرمان شنیده مىشود.
موسیقى رزمى در هنگام جنگ بصورت سرود اجراء مىشده و نیز از شیپور براى اعلام حرکت استفاده مىشده است. این سرودها، حس شجاعت و دلیرى سربازان را تحریک مىکرده است.
موسیقى بزمى نیز از دیرباز در تمدن ایران وجود داشته و سازهاى ویژه و شیوهٔ اجراء خاص خود را داشته است. در شاهنامه فردوسى نیز اشارههاى فراوانى به سازهاى بزمى و نغمهها و الحان موسیقى شده است.
در دوره هخامنشى بطور کلى دو نوع اسباب و آلات موسیقى (بزمى و رزمی) وجود داشته که عبارتند از: شیپور، نی، بربط، تنبک، کوس، کرنای، سورنای، طبل، دهل، جام، جلجل، خرمهره، دمامه، خم، گاودم، ناقوس و سنج.